Відео

Не деген керемет дауыс еді.

Қасым Аманжолов керемет ақын ғой. Бұл кісінің өлңін тыңдай бергің келеді. Қарқаралыдан шыққан Мәди атамыздың ізбасары ғой. Қайталанбас тұлғалар.

Қазаққа біткен керемет ақындардың бірі Қасым Аманжолов өлеңдерінде ақындық шеберлігі керемет!

Өзге емес , өзім айтам өз жайымда, Жүрегім жалын атқан сөз дайында. Тереңде тұнып жатқан дауыл күйді, Тербетіп, тулатып бір қозғайын да… Аманжол - Рахымжанның Қасымымын, Мен қалған бір атаның ғасырымын. Біреуге жұртта қалған жасығымын, Біреуге аспандағы асылымын. Шарлаған жолым жатыр жер бетінде, Көрінер көлеңкесі келбетімде, Қай жерде үзіледі қайран сапар, Түйін боп өмірімнің бір шетінде. Сол жерге қалармын ба мәңгі тоқтап, Жоғалып жер бетінен сүрлеу-соқпақ. Немесе бастармын ба екінші өмір, Жалынды жыр жолында қызыл шоқ қап. Дүние, жалт-жұлт еткен кең мекенім, Көре алмай көп жеріңді мен кетемін. Арпалыс ала құйын заманалар Арбасып тұрып алды, мен не етемін. Өмір жоқ түскен жерде бір арнаға, Көп күттім, көп тіледім құмарлана. Қайтейін, жетер емес қысқа өмірім, Алыстан көрінгенмен мұнарлана. Сен неткен бақытты едің келер ұрпақ, Қараймын елесіңе мен таңырқап. Жаңғыртып жер сарайын сен келгенде, Көрпемді мен жатармын қырда қымтап. Жүзінде кәрі жердің әжімі көп, Ізімді табарсыңдар әзер іздеп. Оқырсың сонда мүмкін бұл жырымды, «Досың да,туысың да біздерміз» деп. Ризамын туғаныма адам болып, Өкінбен қаламын деп бір күн солып. Адамзат сапарының мейманымыз, Бір мезет жер бетіне кетер соғып. Екі көз - екі жұлдыз маңдайдағы , Көруші ең құбылысты қай - қайдағы. Япырмай,сен де бір күн сөнермісің, Қап - қара түнек болып маңайдағы. Өкінбен мен де бір күн өлемін деп, Өкінем ұқсата алмай келемін деп, Күніне жүз ойланып, мың толғанам, Өзіммен бірге өлмесін өлеңім деп. Барым да, бақытым да осы өлеңім, Жақыным , жүрегімнің досы өлеңім. Өмірге келгенім жоқ бостан - босқа, Мен қайтып , босқа жасап , босқа өлемін. Гүрілдеп жалын атқан кеудем - көрік, Сөз соғам құлашымды еркін керіп. Суарып шынықтырам күйге малып, Болсын деп әрі әдемі, әрі берік. Құя алман үгітілген балшық өлең, Көңілімде көл жасаман тамшыменен. Серінің семсеріндей сертке таққан Өлеңнің өткірін бір алшы менен. Ежелден ерке бұлан Қасым едім, Бұлқына тасып едім, басып едім. Жүзім - жаз , көңілім - көктем кең пейілді, Жақсының жүрегіне ғашық едім. Сөзім жыр, лебізім - күй ерке едім, Өз жерім, өз елімде еркеледім. Өмірдің алтын сарай аспанына Қиялым қақты қанат ерте менің. Кең жайдым құлашымды дүниеге, Білдім мен қайғыра да ,сүйіне де. Әйтеуір әрі - сәрі болғаным жоқ, Ұқтым мен, көңілімнің күйі неде… Аяған жүрегім жоқ жолдасымнан, Сый көрді не бір сараң мол Қасымнан Жолдастың жүзін қайта алдым жинап, Айрылсам ала көңіл он досымнан. Қасыммын, сол баяғы бір қасыммын, Бақытын ойламаймын құр басымның. Тымырсық түнек болсаң - дұшпаныңмын, Ақ көңіл адал болсаң - сырласыңмын. Боламын ақын Қасым әлі де мен, Өлеңін бөбегіндей әлдилеген. Қанатын қағып жылдам келер жылдар, Бәрін де қарсы аламын ән - күйменен. Бір күні от өмірім қалса өшіп, Қайран ел, туған жерден кетпес көшіп. Торқадай жамылып ап топырағын, Жатармын өз жерімде бір төмпешік. Дариға, о дариға,шіркін дәурен, Басымнан таярмысың бір күн дәурен. Жалт беріп жоғалар ма нажағадай , Жүзіңде шалқып тұрған күлкім,дәурен. Тоқтамас өмірімнің сағатындай, Жүрегім енді қанша соғар тынбай. Тыншыр ма ақтық рет бір таопынып, Мерт болған балапанның қанатындай. Түсірген ой сәулесін шар тарапқа, Ақылдың алтын оты сөнген шақта. Бұл күнде саңқылдаған сұңқар үнім. Кетерсің судай сіңіп табиғатқа. Сондықтан ап кел бері домбырамды, Кеудеме күй қанаттықондыр әнді. Берейін өмірімнен өлең жасап, Шашайын оңды - солды сол мұрамды. Дүниеге келер әлі талай Қасым, Олар да бұл Қасымды бір байқасын. Өртке тиген дауылдай өлеңімді Қасымның өзі емес деп кім айтасың!

Мыкты адам.

Керемет дауыс, керемет жүрек, керемет қазақ тілі.

ерте өшкен қайран асылдар, иманы жолдас болсын.

Өмірге келер әлі талай Қасым, сенемін ата сөзіңе, бірақ сендей, сенің жаныңдағылардай болмайды ау. 😢

Өзге емес , өзім айтам өз жайымда, Жүрегім жалын атқан сөз дайында. Тереңде тұнып жатқан дауыл күйді, Тербетіп, тулатып бір қозғайын да… Аманжол - Рахымжанның Қасымымын, Мен қалған бір атаның ғасырымын. Біреуге жұртта қалған жасығымын, Біреуге аспандағы асылымын. Шарлаған жолым жатыр жер бетінде, Көрінер көлеңкесі келбетімде, Қай жерде үзіледі қайран сапар, Түйін боп өмірімнің бір шетінде. Сол жерге қалармын ба мәңгі тоқтап, Жоғалып жер бетінен сүрлеу-соқпақ. Немесе бастармын ба екінші өмір, Жалынды жыр жолында қызыл шоқ қап. Дүние, жалт-жұлт еткен кең мекенім, Көре алмай көп жеріңді мен кетемін. Арпалыс ала құйын заманалар Арбасып тұрып алды, мен не етемін. Өмір жоқ түскен жерде бір арнаға, Көп күттім, көп тіледім құмарлана. Қайтейін, жетер емес қысқа өмірім, Алыстан көрінгенмен мұнарлана. Сен неткен бақытты едің келер ұрпақ, Қараймын елесіңе мен таңырқап. Жаңғыртып жер сарайын сен келгенде, Көрпемді мен жатармын қырда қымтап.

Орыстардын кыспагынан кеттигот канша зиялы

Ким ол не истеген казакка ескерткиши барма

Қазіргі жастар осыны көріп тыңдасағой, өкінішке орай болмағыр нәрселерді көріп тыңдайдығои....

Өзге емес , өзім айтам өз жайымда, Жүрегім жалын атқан сөз дайында. Тереңде тұнып жатқан дауыл күйді, Тербетіп, тулатып бір қозғайын да… Аманжол - Рахымжанның Қасымымын, Мен қалған бір атаның ғасырымын. Біреуге жұртта қалған жасығымын, Біреуге аспандағы асылымын. Шарлаған жолым жатыр жер бетінде, Көрінер көлеңкесі келбетімде, Қай жерде үзіледі қайран сапар, Түйін боп өмірімнің бір шетінде. Сол жерге қалармын ба мәңгі тоқтап, Жоғалып жер бетінен сүрлеу-соқпақ. Немесе бастармын ба екінші өмір, Жалынды жыр жолында қызыл шоқ қап. Дүние, жалт-жұлт еткен кең мекенім, Көре алмай көп жеріңді мен кетемін. Арпалыс ала құйын заманалар Арбасып тұрып алды, мен не етемін. Өмір жоқ түскен жерде бір арнаға, Көп күттім, көп тіледім құмарлана. Қайтейін, жетер емес қысқа өмірім, Алыстан көрінгенмен мұнарлана. Сен неткен бақытты едің келер ұрпақ, Қараймын елесіңе мен таңырқап. Жаңғыртып жер сарайын сен келгенде, Көрпемді мен жатармын қырда қымтап. Жүзінде кәрі жердің әжімі көп, Ізімді табарсыңдар әзер іздеп. Оқырсың сонда мүмкін бұл жырымды, «Досың да,туысың да біздерміз» деп. Ризамын туғаныма адам болып, Өкінбен қаламын деп бір күн солып. Адамзат сапарының мейманымыз, Бір мезет жер бетіне кетер соғып. Екі көз - екі жұлдыз маңдайдағы , Көруші ең құбылысты қай - қайдағы. Япырмай,сен де бір күн сөнермісің, Қап - қара түнек болып маңайдағы. Өкінбен мен де бір күн өлемін деп, Өкінем ұқсата алмай келемін деп, Күніне жүз ойланып, мың толғанам, Өзіммен бірге өлмесін өлеңім деп. Барым да, бақытым да осы өлеңім, Жақыным , жүрегімнің досы өлеңім. Өмірге келгенім жоқ бостан - босқа, Мен қайтып , босқа жасап , босқа өлемін. Гүрілдеп жалын атқан кеудем - көрік, Сөз соғам құлашымды еркін керіп. Суарып шынықтырам күйге малып, Болсын деп әрі әдемі, әрі берік. Құя алман үгітілген балшық өлең, Көңілімде көл жасаман тамшыменен. Серінің семсеріндей сертке таққан Өлеңнің өткірін бір алшы менен. Ежелден ерке бұлан Қасым едім, Бұлқына тасып едім, басып едім. Жүзім - жаз , көңілім - көктем кең пейілді, Жақсының жүрегіне ғашық едім. Сөзім жыр, лебізім - күй ерке едім, Өз жерім, өз елімде еркеледім. Өмірдің алтын сарай аспанына Қиялым қақты қанат ерте менің. Кең жайдым құлашымды дүниеге, Білдім мен қайғыра да ,сүйіне де. Әйтеуір әрі - сәрі болғаным жоқ, Ұқтым мен, көңілімнің күйі неде… Аяған жүрегім жоқ жолдасымнан, Сый көрді не бір сараң мол Қасымнан Жолдастың жүзін қайта алдым жинап, Айрылсам ала көңіл он досымнан. Қасыммын, сол баяғы бір қасыммын, Бақытын ойламаймын құр басымның. Тымырсық түнек болсаң - дұшпаныңмын, Ақ көңіл адал болсаң - сырласыңмын. Боламын ақын Қасым әлі де мен, Өлеңін бөбегіндей әлдилеген. Қанатын қағып жылдам келер жылдар, Бәрін де қарсы аламын ән - күйменен. Бір күні от өмірім қалса өшіп, Қайран ел, туған жерден кетпес көшіп. Торқадай жамылып ап топырағын, Жатармын өз жерімде бір төмпешік. Дариға, о дариға,шіркін дәурен, Басымнан таярмысың бір күн дәурен. Жалт беріп жоғалар ма нажағадай , Жүзіңде шалқып тұрған күлкім,дәурен. Тоқтамас өмірімнің сағатындай, Жүрегім енді қанша соғар тынбай. Тыншыр ма ақтық рет бір таопынып, Мерт болған балапанның қанатындай. Түсірген ой сәулесін шар тарапқа, Ақылдың алтын оты сөнген шақта. Бұл күнде саңқылдаған сұңқар үнім. Кетерсің судай сіңіп табиғатқа. Сондықтан ап кел бері домбырамды, Кеудеме күй қанаттықондыр әнді. Берейін өмірімнен өлең жасап, Шашайын оңды - солды сол мұрамды. Дүниеге келер әлі талай Қасым, Олар да бұл Қасымды бір байқасын. Өртке тиген дауылдай өлеңімді Қасымның өзі емес деп кім айтасың

Жаныңыз жәннатта болсын

Біздің Жастығымыздың . Бақыты да , құламайтын Байрағы да , дәл осы Қасым Аманжолов.. ! Жәні жәннатта болсын.., Елімізді әлі де сақтасын..! Бекболат Т.С.

Біздің-Қазақ әліде сол күйін күйттеп жатыр.....

Жатқан жері жайлы болсын

Керемет журекти тебирентеди екен Касым атамыздың жаткан жері жаилы болсын

Каиран Касиетті Аталарымыз жаткан жерлерин жарык иманды болсын

0:36

😢😢😢Недеген ән

Қасым Аманжолов өте керемет ,ақын жазушы болған өлеңдеріне ризамыз. Ақындық шеберлігі өте керемет

Қазақ жарты әлемды ат туиағымен таптаған нағыз батыр халықпыз басымыздан бақ таиған замандарғои

❤

❤🎉🎉🎉🎉🎉🎉🎉❤🎉🎉🎉🎉🎉🎉🎉🎉❤

❤🎉🎉🎉🎉🎉🎉🎉❤🎉🎉🎉🎉🎉🎉🎉🎉❤

2024барма ағайын

Өтте мыкты айтып кеткен келер урпакка аманатап

Бір жылап алдым ғой нағыз тұлға кісілер ғой

Қасым Аманжолов (Өзім туралы) Қасым Аманжолов (Өзім туралы) Өзге емес , өзім айтам өз жайымда, Жүрегім жалын атқан сөз дайында. Тереңде тұнып жатқан дауыл күйді, Тербетіп, тулатып бір қозғайын да... Аманжол - Рахымжанның Қасымымын, Мен қалған бір атаның ғасырымын. Біреуге жұртта қалған жасығымын, Біреуге аспандағы асылымын. Шарлаған жолым жатыр жер бетінде, Көрінер көлеңкесі келбетімде, Қай жерде үзіледі қайран сапар, Түйін боп өмірімнің бір шетінде. Сол жерге қалармын ба мәңгі тоқтап, Жоғалып жер бетінен сүрлеу-соқпақ. Немесе бастармын ба екінші өмір, Жалынды жыр жолында қызыл шоқ қап. Дүние, жалт-жұлт еткен кең мекенім, Көре алмай көп жеріңді мен кетемін. Арпалыс ала құйын заманалар Арбасып тұрып алды, мен не етемін. Өмір жоқ түскен жерде бір арнаға, Көп күттім, көп тіледім құмарлана. Қайтейін, жетер емес қысқа өмірім, Алыстан көрінгенмен мұнарлана. Сен неткен бақытты едің келер ұрпақ, Қараймын елесіңе мен таңырқап. Жаңғыртып жер сарайын сен келгенде, Көрпемді мен жатармын қырда қымтап. Жүзінде кәрі жердің әжімі көп, Ізімді табарсыңдар әзер іздеп. Оқырсың сонда мүмкін бұл жырымды, «Досың да,туысың да біздерміз» деп. Ризамын туғаныма адам болып, Өкінбен қаламын деп бір күн солып. Адамзат сапарының мейманымыз, Бір мезет жер бетіне кетер соғып. Екі көз - екі жұлдыз маңдайдағы , Көруші ең құбылысты қай - қайдағы. Япырмай,сен де бір күн сөнермісің, Қап - қара түнек болып маңайдағы. Өкінбен мен де бір күн өлемін деп, Өкінем ұқсата алмай келемін деп, Күніне жүз ойланып, мың толғанам, Өзіммен бірге өлмесін өлеңім деп. Барым да, бақытым да осы өлеңім, Жақыным , жүрегімнің досы өлеңім. Өмірге келгенім жоқ бостан - босқа, Мен қайтып , босқа жасап , босқа өлемін. Гүрілдеп жалын атқан кеудем - көрік, Сөз соғам құлашымды еркін керіп. Суарып шынықтырам күйге малып, Болсын деп әрі әдемі, әрі берік. Құя алман үгітілген балшық өлең, Көңілімде көл жасаман тамшыменен. Серінің семсеріндей сертке таққан Өлеңнің өткірін бір алшы менен. Ежелден ерке бұлан Қасым едім, Бұлқына тасып едім, басып едім. Жүзім - жаз , көңілім - көктем кең пейілді, Жақсының жүрегіне ғашық едім. Сөзім жыр, лебізім - күй ерке едім, Өз жерім, өз елімде еркеледім. Өмірдің алтын сарай аспанына Қиялым қақты қанат ерте менің. Кең жайдым құлашымды дүниеге, Білдім мен қайғыра да ,сүйіне де. Әйтеуір әрі - сәрі болғаным жоқ, Ұқтым мен, көңілімнің күйі неде... Аяған жүрегім жоқ жолдасымнан, Сый көрді не бір сараң мол Қасымнан Жолдастың жүзін қайта алдым жинап, Айрылсам ала көңіл он досымнан. Қасыммын, сол баяғы бір қасыммын, Бақытын ойламаймын құр басымның. Тымырсық түнек болсаң - дұшпаныңмын, Ақ көңіл адал болсаң - сырласыңмын. Боламын ақын Қасым әлі де мен, Өлеңін бөбегіндей әлдилеген. Қанатын қағып жылдам келер жылдар, Бәрін де қарсы аламын ән - күйменен. Бір күні от өмірім қалса өшіп, Қайран ел, туған жерден кетпес көшіп. Торқадай жамылып ап топырағын, Жатармын өз жерімде бір төмпешік. Дариға, о дариға,шіркін дәурен, Басымнан таярмысың бір күн дәурен. Жалт беріп жоғалар ма нажағадай , Жүзіңде шалқып тұрған күлкім,дәурен. Тоқтамас өмірімнің сағатындай, Жүрегім енді қанша соғар тынбай. Тыншыр ма ақтық рет бір таопынып, Мерт болған балапанның қанатындай. Түсірген ой сәулесін шар тарапқа, Ақылдың алтын оты сөнген шақта. Бұл күнде саңқылдаған сұңқар үнім. Кетерсің судай сіңіп табиғатқа. Сондықтан ап кел бері домбырамды, Кеудеме күй қанаттықондыр әнді. Берейін өмірімнен өлең жасап, Шашайын оңды - солды сол мұрамды. Дүниеге келер әлі талай Қасым, Олар да бұл Қасымды бір байқасын. Өртке тиген дауылдай өлеңімді Қасымның өзі емес деп кім айтасың!

❤❤🎉

Озге емес, озім айтам оз жайымда, Журегім жалын аткан сез дайында. Теренде тунып жаткан дауыл куйді Тербетіп, тулатып бір козгайын да... Аманжол Ракымжаннын Касымымын, Мен калган бір атанын гасырымын. Біреуге журтта калган жасыгымын, Біреуге аспандагы асылымын. Шарлаган жолым жатыр жер бетінде, Корінер келенкесі келбетімде. Кай жерде узіледі кайран сапар, о Туйін боп емірімнін бір шетінде. Тірек соз дауыл куй жасык, асы коленке екінші оміх алакуйын з жер сарайь мейман кара тунек олен 1 Beat Дуние, жалт-жулт еткен кен мекенім, Кере алмай кеп жерінді мен кетемін. Арпалыс алакуйын заманалар Арбасып турып алды, мен не темін?! Омір жок тускен жерде бір арнага, Коп куттім, коп тіледім кумарлана. Кайтейін, жетер емес кыска омірім, I6Д 196 STEER Алыстан корінгенмен мунарлана. Сен неткен бакытты едін, келер урпак, ж 6060 NEMAB 6 Караймын елесіне мен таныркап. Жангыртып жер сарайын сен келгенде, а натедут падно Корпемді мен жатармын кырда кымтал.

Керемет

Аттенай...

Әттең Қасым ата өлеңғылып тастап кеткен мол мұраңды санаулы ғана ұрпағың орындап, тыңдайды😢😢

Өзге емес, өзім айтам өз жайымда, Жүрегім жалын аткан сөз дайында. Тереңде тұнып жатқан дауыл күйді Тербетіп, тулатып бір қозғайын да… Аманжол Рақымжанның Қасымымын, Мен қалған бір атаның ғасырымын. Біреуге жұртта қалған жасығымын, Біреуге аспандағы асылымын. Шарлаған жолым жатыр жер бетінде, Көрінер көлеңкесі келбетімде. Қай жерде үзіледі қайран сапар, Түйін боп өмірімнің бір шетінде? Сол жерге қалармын ба мәңгі тоқтап, Жоғалып жер бетінен сүрлеу-соқпақ? Немесе бастармын ба екінші өмір, Жалынды жыр жолында қызыл шоқ қап? Дүние, жалт-жұлт еткен кең мекенім, Көре алмай көп жерінді мен кетемін. Арпалыс алақұйын заманалар Арбасып тұрып алды, мен не етемін?! Өмір жоқ түскен жерде бір арнаға, Көп күттім, көп тіледім құмарлана. Қайтейін, жетер емес қысқа өмірім, Алыстан көрінгенмен мұңарлана. Сен неткен бақытты едің, келер ұрпак, Қараймын елесіңе мен таңырқап. Жаңғыртып жер сарайын сен келгенде, Көрпемді мен жатармын қырда қымтап. Жүзінде кәрі жердің әжімі көп, Ізімді табарсындар әзер іздеп. Оқырсың сонда, мүмкін, бұл жырымды, «Досың да, туысың да біздерміз», - деп. Ризамын туғаныма адам болып, Өкінбен қаламын деп бір күн солып. Адамзат сапарының мейманымыз Бір мезет жер бетіне кетер соғып. Екі көз - екі жұлдыз мандайдағы, Көруші ең қүбылысты кай-кайдағы. Япырмай, сен де бір күн сөнермісің Қап-қара түнек болып маңайдағы?! Өкінбен мен де бір күн өлемін деп, Өкінем ұқсата алмай келемін деп. Күніне жүз ойланып, мың толғанам, Өзіммен бірге өлмесін өлеңім деп. Барым да, бақытым да осы өлеңім, Жақыным, жүрегімнің досы өлеңім. Өмірге келгенім жоқ бостан-босқа, Мен қайтіп босқа жасап, босқа өлемін?! Гүрілдеп жалын атқан кеудем - көрік, Сөз соғам құлашымды еркін керіп. Суарып шынықтырам күйге малып, Болсын деп әрі әдемі, әрі берік. Құя алман үгітілген балшық өлең, Көңілімде көл жасаман тамшыменен. Серінің семсеріндей сертке таққан Өлеңнің өткірін бір алшы менен. Ежелден еркебұлан Қасым едім, Бұлқына тасып едім, басып едім. Жүзім - жаз, көңілім - көктем, кең пейілді, Жақсының жүрегіне ғашық едім. Сөзім - жыр, лебізім - күй, ерке едім, Өз жерім, өз елімде еркеледім. Өмірдің алтын сарай аспанына Қиялым қақты қанат ерте менің. Кең жайдым құлашымды дүниеге, Білдім мен қайғыра да, сүйіне де Әйтеуір, әрі-сәрі болғаным жоқ, Ұқтым мен көңілімнің күйі неде… Аяған жүрегім жоқ жолдасымнан, Сый көрді небір сараң мол Қасымнан. Жолдастың жүзін қайта алдым жинап, Айрылсам ала көңіл он досымнан. pesni.guru

Аталарымай намысты ұрпағың жүр жынысын ауыстырып норкаманболып алаяқболып 😢😢😢

Осы Касым атамыздай болсын деп улымннын атын Касым деп койдым

Жамбыл жабаиев атажан❤❤

Поооой

Недеген керемет Олен журектен шыкан

🔥

Ежовты мақтап жамбыл өлен айытқанғой бұл жері дұрыс емес ғой .Сәкенді ұстғанда қарындасы айтып бергенғой қалай ұстағанын тымақбен жылы киім кіиіп кетті деген Сәкенді Голощекинді сәкен жек көрді бірак олай телефон соқбаған шығар Сталин туралыда өлен шығарған деидіғой жамбыл аштық туралы еш өлен айытпаған жамбыл әйітпесе шығар едіғой осы уакытғаға деин.

🇰🇿🇰🇿🇰🇿Агатай Жаны Жанната болсын❤

Берсең бер, бермесең қой баспанамды, Сонда да тастамаймын астанамды Өлеңнің буыменен жылытамын. Өзімді, әйелімді жас баламды - деген шумақтары бар еді ғой

❤❤

Каракалпакстандык казахтарын тагзым етеди Ата 🙏🤲❗

Жыладым

Жақсы видео

Сахнада айтылып отырса жастар улги алыпбаскаша ой сана.калыптаср еди Женил андер магнасыз антолып кети гой